این وبلاگ در راستای ارج نهادن به مقام والای شهدا و جانبازان 8 سال دفاع مقدس ، و همچنین تجدید پیمان با آرمان های گرانقدر رهبر انقلاب اسلامی فعالیت می نماید.
طارق عزیز عامل جنایات اصلی صدام در سالهای دفاع مقدس علیه ایران اسلامی و پل ارتباطی رژیم بعثی جهت تامین سلاحهای جمعی از سوی آمریکا و اروپاست.
در حالی که اخبار منتشر شده در طول چند روز گذشته حکایت از زمینهسازی آزادسازی طارق عزیز وزیر امور خارجه، عضو مجلس انقلابی عراق، معاون سابق نخستوزیر این کشور و از دستیاران رسانهای صدام که در آغاز بهقدرت رسیدن او با وی همکاری میکرد حکایت میکند، بسیاری از آگاهان منطقه و بینالمللی بر این باورند طارق عزیز مشمول تخفیف در فرار از مجازات نیست و از عاملان اصلی جنایات ضدبشری صدام برعلیه مردم عراق، ایران و کویت بهشمار میرود.برطبق گزارشات منتشر&z
ابعاد تازهای از همکاریهای کشورهای اروپایی مدعی حقوق بشر و دموکراسی با صدام معدوم در خلال جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران و در جنایات جنگی صدام علیه ملت ایران فاش شد.منابع عراقی که برای اولینبار ابعاد این ماجرا را فاش میسازند پرده از نکات تازهای در این خصوص برمیدارند.
به گزارش سایت ساجد به نقل از ایسنا، براساس این اسناد، پس از شکست کودتای نوژه در تابستان 1359 ، با اشاره ایالات متحده آمریکا و تشویق جیمی کارتر رییسجمهور وقت آمریکا چراغ سبز برای حمله صدام به ایران به دیکتاتور عراق نشان داده میشود. آمریکا و کشورهای غربی که براساس معادلات نظامی و قدرت نظامی عراق امیدوار به ساقط کردن جمهوری
بیش از دو دهه از زمان جنگ تحمیلى عراق علیه ایران مى گذرد و در این سال ها بیشترین مباحث تحلیلى و نظرى مطرح شده در حوزه مباحث روابط بین الملل پیرامون اهمیت جنگ و پیامدها و ضرورت جلوگیرى از آن بوده است و آنچه حائز اهمیت است، نقش پیچیده دولت ها در این فرایند است.
مداخله دولت ها و سازمان ها، به ویژه قدرت هاى بزرگ مدعى در وقوع تجاوز و نیز موضع گیریهاى آنها در هشت سال جنگ از فرازهاى مهم این حادثه به شمار مى رود.حمایت راهبردى، تسلیحاتى، مالى و اطلاعاتى این دولت ها به عراق در طول جنگ با هدف جلوگیرى از پیروزى ایران از جمله مقوله هایى است که شاید کمتر به آن پرداخته شده است.عراق از ابتداى جنگ مورد حمایت هاى مختلف بسیارى از کشورها قرار گرفت و در وا
تلاش عراق برای تهیه و تولید سلاحهای شیمیایی به موازات اقدام برای دستیابی به سلاح اتمی از دهه 1970 میلادی آغاز شد. ولی پس از تجاوز عراق به ایران، در روند جنگ، ابتدا این سلاحها توسط عراق با هدف دفاعی و به صورت محدود در سالهای 59 تا 61 به کار گرفته شد ولی از سال 62 تا پایان جنگ تولید و استفاده عراق از سلاحهای شیمیایی با هدف دفاعی ـ تهاجمی به نحو چشمگیری افزایش یافت. چنانکه حملات شیمیایی عراق از 10 مورد حمله در سال آغاز جنگ به 45 مورد در سال 67 افزایش یافت.
تلاش عراق برای تهیه و تولید سلاحهای شیمیایی به موازات اقدام برای دستیابی به سلاح اتمی از دهه 1970 میلادی آغاز شد. ولی پس از تجاوز عراق به ایران، در روند جنگ، اب
تحولات صحنه نبرد پس از پیروزى فاو و اقدامات نظامى دشمن که به طور گسترده و همه جانبه صورت گرفت، فرماندهان سپاه را با وضعیت جدیدى مواجه کرد. جنگ شهرها در سطح گسترده، حمله به مراکز اقتصادى، صنعتى و نفتى فشار فوق العاده اى را بر کشور وارد ساخت. به ویژه، کاهش بسیار زیاد قیمت نفت تا مرز ۵/۵ دلار در هر بشکه موجب تشدید این فشارها شد. همراه با این فشارها، تحرک جدید دشمن در عرصه زمینى که پس از اشغال اراضى کشور در آغاز جنگ، براى اولین بار صورت مى گرفت، جبهه خودى را تحت فشار قرار داده بود. در چنین شرایطى علاوه بر مقابله با حملات عراق به خط هاى پدافندى در طول مرز، آماده شدن براى حمله بزرگ بعدى، مسوولیت دیگرى بود که مى بایست به آن جامه عمل بپوشاند. تص
در نیمه ی دوم جنگ ایران و عراق، تاجری هلندی به نام «فرانس فان آنرات» هزاران تُن مواد اولیه برای تولید بمبهای شیمیایی (بویژه از نوع گاز خردل و اعصاب) برای رژیم عراق تهیه و ارسال کرد. چندی پس از اشغال عراق او با حمایت اداره ی اطلاعات و امنیت هلند از پناهگاه خود (عراق) خارج شد و از خانه ای امن در هلند سر درآورد. با اینکه فان آنرات امید داشت با افشای رابطه اش با اداره ی اطلاعات و امنیت هلند حاشیه ی امنی برای خود ایجاد کند، اما در عمل چنین نشد و او سرانجام در سال 2004 به اتهام مشارکت در نسل کشی سر از زندان درآورد. موضوع روابط امنیتی او نیز کم و بیش مسکوت مانددر آوریل 2007 دادگاه تجدیدنظر فان آنرات با حضور شاهدانی از حلبچه و ایران در هل
این واقعیت که کمکهای تسلیحاتی و اطلاعاتی کشورهای عربی به عراق در جریان جنگ تحمیلی علیه ایران اگر از کمکهای نظامی کشورهای غربی و اروپایی بیشتر نبوده کمتر هم نبوده است، بر هیچ کس پوشیده نیست.بسیاری از کشورهای عربی با استفاده از برخی تعبیرها و تفسیرها از جمله اظهارنظر ملک حسین، شاه سابق اردن در سال 1980 میلادی که گفته بود، ”عراق کشور عربی و برادر ماست که نباید مورد هیچگونه تهدید خارجی قرار گیرد و یا آسیبی از هر منبع که باشد به آن برسد“ و همچنین اعمال فشارهای سیاسی و نظامی از سوی آمریکا، سیل کمکهای نظامیشان را به عراق در طی هشت سال جنگ علیه ایران سرازیر میکردند.بی شک بررسی میزان این کمکها و پرداختن به آمار و ارقام مو
پیروزى انقلاب اسلامى و سقوط شاه بناى استراتژى آمریکا در منطقه سوق الجیشى خلیج فارس، که بر دو ستون ایران شاهنشاهى و عربستان سعودى پى ریزى شده بود، فرو ریخت و این مساله، مناسبات میان دو کشور ایران و عراق را دستخوش تغییر و تحول کرد.به این ترتیب که موازنه نسبى قوا که تا پیش از انقلاب بین ایران و عراق حاکم بود، تغییر کرد و با پیدایش خلاء قدرت در منطقه، موج اسلام خواهى مى توانست ثبات مطلوب آمریکا در منطقه را مورد تهدید جدى قرار بدهد. در نتیجه، لازمه تامین منافع آمریکا و غرب، اعاده نظم پیشین در منطقه بود.طرح رویکرد آمریکا به رژیم عراق نیز تنها در چنین چارچوبى قابل درک است. البته کارتر و استراتژیست او برژینسکى و دیگر استراتژیست هاى همفکر وى در هیات ح
20 سال پس از حملات عراق با گازهای سمی علیه ایران که مورد بیاعتنایی قدرتهای جهانی که آن زمان حامی صدام بودند، قرار گرفت، در کوهستانهای دور افتاده کردستان هنوز هم روستاییان ایرانی گرفتار چشمها و ریههای آسیب دیدهاند
ساعت چهار بعد از ظهر هفدهم مارس 1988 بود که هواپیماهای عراقی هشت بمب محتوی گاز خردل را بر فراز خانههای سنگی و چوبی "نودشه" که در آغوش دره سبز نعلی شکلی در نزدیکی مرز جاخوش کرده بودند، فروریخت.
دارا مشکاتی که آن زمان 10 ساله بود میگوید: آن گاز را دیدم و بوی هلو را احساس کردم و بعد چشمانم بسته شد و نتوانستم چیزی را ببینم؛ دو ماه تمام نابینا شدم.
پس از پیروزی شکوهمندانقلاب اسلامی ایران، دولت کارتر کوشید دولت ایران را متقاعد کند که به همکاری همه جانبه خود با ایالات متحده ادامه دهد که جریان گروگانگیری دیپلمات های این کشور، فضا را بیش از گذشته مخدوش نمود. آمریکا علاوه بر این تحقیر بی سابقه می ترسید امواج انقلاب اسلامی در کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس نیز فراگیر شود و منافع غرب بیش از پیش به خطر بیفتد بنابراین به دشمنی علنی با جمهوری اسلامی ایران برخاست.
در اولین روزهای مهر ماه سال 59 ، جمهوری اسلامی ایران که از وجود عناصر خود فروخته داخلی و ضد انقلاب رنج می برد ، با تهاجم رژیم بعث که مسلح به تسلیحات غرب و خصوصاً آمریکا بود ، روبرو شد و در دفاعی جان
در جریان جنگ هشت ساله ای که از سوی عراق به جمهوری اسلامی تحمیل شد، کشورهای غربی و اروپایی به طرق مختلف به حمایت از عراق، این کشور متجاوز پرداختند. در طول این جنگ خانمان سوز که صدها هزار کشته و مجروح بر جای گذارد و هزاران میلیارد دلار خسارت مالی به وجود آورد، هر دو بلوک شرق و غرب و کشورهای تشکیل دهنده آن، به حمایت از متجاوز پرداختند. حمایت های غرب و شرق از عراق در طول جنگ با ایران، دارای جنبه های نظامی، سیاسی و دیپلماتیک بود که به طور خلاصه عبارتند از: کارشکنی در متجاوز شناختن عراق و محکوم شدن این کشور در مجامع بین المللی، جنگ روانی مداوم علیه ایران از طرق مختلف، کمک های بسیار گسترده و مجهز کردن عراق به سلاح های متعارف و کشتار جمعی و اعطای اع