خداوندا معبودا پروردگارا دلم گرفته است احساس بدی دارم تو خوب از احوال بندگانت آگاهی من همیشه از بدی، خودخواهی، خودبینی، مکر، حیله، فریب، تکبر یا بدخواهی بیزار بوده و هستم.
تو می‌دانی که چقدر در این سالها در راهت سختی کشیده‌ام و چقدر حرفها و حدیثها و نامردیها و جفاکاریها دیده‌ام آری تو ای توانای بینا شاهدی که حسادت‌ها و خودبینی‌ها و کج‌فهمی‌ها و منیت‌های بعضی از افراد چگونه می‌خواست مرا به عقب براند و از انقلاب و امام امت و امت حزب‌الله دورم سازد اما من که خود را مومن به اسلام مومن به رسولت مومن به علی‌ مومن به امام می‌دانم ـ از پدرم و مولایم علی یاد گرفته‌ام با وجود استخوان در گلو فریاد نکشم و با وجود خوار در چشم اشک نریزم نکند که دشمنان از آن خرسند و بهره‌ای ببرند از او یاد گرفته‌ام که با وجود برتری در خانه بنشینم و حرف و حدیثهای فراوان از دوست و دشمن بشنوم و آنگاه فقط معبودم آن یگانه بی‌همتاست که در سیاهی شب‌ها در آن ظلمات بی‌پایان هنگام درد و دل و راز و نیاز به دلم نور می‌تاباند و غم و غصه را از دلم می‌زداید و به این بنده حقیر عنایت می‌کند و صبر را به من عطا می‌فرماید پروردگارا از تو ممنون و سپاسگزارم.