معنا و مفهوم تهاجم فرهنگی اینست که فرد یا گروه و یا یک سیستم حکومتی، با انگیزه‏ای خاص به بنیانهای فرهنگی اعتقادی ملتی هجوم برد تا زمینه زوال و نابودی آن فرهنگ و گسترش فرهنگ خود را در جهت اجرای مقاصد خویش فراهم سازد. تهاجم فرهنگی دشمن، بیشتر متوجه «ذهن و اندیشه طرف مقابل است و سعی و تلاش در از بین بردن ایمان خالص و جایگزین کردن شک و حیرت و در نهایت گمراهی و سرگردانی و بی تفاوتی دارد. [1] بعضی بر این گمان‏اند که گویی تهاجم فرهنگی بیگانه تنها در تحمیل ابتذال جنسی از طریق ماهواره و ارائه آن به اقصی نقاط عالم است ولی حق اینست که تهاجمی که دشمن همیشه داشته و خواهد داشت، بسیار گسترده‏تر از دایره بی‏بند و باری جنسی است. تبلیغ فساد و فحشا و ارائه فیلمهای مبتذل و پخش تصاویر گمراه‏کننده گوشه‏ای از تهاجم فرهنگی است. نقشه کلی دشمن در یک کلمه محو ارزشها و دور کردن ملت از باورهای خود و اعتقادات دینی است. زیرا آنان خوب می‏دانند که تنها با سست کردن اعتقاد و ایمان مردم است که می‏توانند ملتها را به بند بکشند و نقشه‏های شوم خود را عملی سازند. پرواضح است که تاثیر هر نوع هجوم فرهنگی از خارج در وهله اول نیاز به زمینه و شرائط لازم دارد لذا تاثیر بخشی و یا پیروزی هجوم فرهنگی بیگانه را در علل و عوامل مناسبات و ارتباطات داخلی باید ریشه‏یابی و جستجو کرد. میکروبها در مقام تهاجم به بدنهای نیرومند و ورزیده با شکست مواجه می‏شوند ولی در بدنهای ضعیف و ناتوان به آسانی نفوذ می‏کنند و آنرا از پای در می‏آورند. پس اگر ملت ما و جوانان ما به خود و ارزشهای اسلامی خود و اعتقادات دینی خویش باور قلبی داشته باشند و فرهنگ اصیل خود را پاس بدارند هرگز میکروب مهاجم در آنها اثر نخواهد کرد. لذا جوانان مؤمن در عصر انتظار کسانی هستند که در زیر پرچم پرعظمت ولایت، ارزشهای اسلامی را پاس می‏دارند و بزرگترین و سنگین‏ترین رسالت خود را در قوی نگه‏داشتن ایمان به الله و فرهنگ متعالی اسلام می‏بینند تا به یاری خداوند بزرگ بتوانند پرچم توحید را همچنان در اهتزاز نگه دارند تا شرائط مطلوب برای ظهور منجی عالم بشریت، مهدی موعود، فراهم گردد.