تنگی نفس چگونه به وجود میآید؟
همان طور که میدانید، مهمترین کار ریه، رساندن اکسیژن به بدن و دفع دی اکسید کربن است.
در ریهها حدود سیصد میلیون کیسهی هوایی با دیوار بسیار نازک وجود دارد که از راه این دیوارهای نازک تبادل گازی صورت میگیرد. در جدار این کیسههای هوایی مویرگهای ریزی قرار دارند که خون را برای تبادل گازها به سطح این کیسههای هوایی میآورند.
وقتی بیماریهای مزمن انسدادی ریه ایجاد میشود، دیوارههای مجاری هوایی کوچک ونیز کیسههای هوایی خاصیت ارتجاعی خود را از دست میدهند، بنابراین به خوبی منقبض نمیشوند. دیوارههای مجاری هوایی ضخیم میشود، در مجاری هوایی کوچک این ضخیم شدن باعث انسداد مجرا و در مجاری بزرگتر باعث کاهش قطر مجرای عبور هوا میشود.
از طرف دیگر مجاری عبور هوا با خلط مسدود میشود که این اخلاط غلیظ بوده و بعضی وقتها باعث انسداد کامل مجرا میشوند.
هنگام عمل دم، ریهها منقبض میشوند و هوا وارد آنها میشود. در هنگام بازدم به خاطر افزایش فشار داخل قفسهی سینه، مجاری هوایی که حالا تنگ تر هم شدهاند، بسته میشود. در نتیجه هوای وارد شده به کیسههای هوایی نمیتواند خارج شود.
این پدیده باعث ایجاد دو مشکل جدی میشود که این دو مشکل تبادل گازها را مختل میکند. اولین مشکل این است که میزان هوایی که وارد کیسه هوایی میشود، با میزان خونی که به آن وارد میشود تناسبی ندارد.
در برخی از کیسههای هوایی خون به میزان کافی وارد میشود، ولی هوای وارد شده کم است. در حالی که در برخی دیگر از کیسههای هوایی، اکسیژن به میزان کافی وارد میشود، ولی جریان خون کافی برقرار نمیشود. در این حالت هوای تازه نمیتواند به مناطقی که جریان خون کافی دارند، برسد. هر دو حالت منجر به این میشود که اکسیژن به میزان کافی وارد جریان خون نشود.
مشکل دوم این است که عبور هوا از راه مجاری باریک و در برخی مواقع، نیمه مسدود شده، به سختی صورت میگیرد و هر روز این کار سخت تر و سخت تر میشود. این مسأله باعث خسته شدن عضلات تنفسی شده، با گذشت زمان به تدریج آنها را در امر رساندن هوای کافی به کیسههای هوایی ناتوان میسازد.
وجود جریان کافی هوا در کیسههای هوایی برای دفع دی اکسید کربن حیاتی است. اگر جریان هوا در کیسهی هوایی کافی نباشد، میزان دی اکسید کربن در خون بالا رفته و میزان اکسیژن کاهش مییابد.
توجه داشته باشید، استنشاق اکسیژن از راه ماسک یا کپسول اکسیژن فقط میتواند تا حدی کمبود اکسیژن را جبران نماید، ولی در دفع دی اکسید کربن اضافی خون اثری ندارد.
تجمع دی اکسید کربن در خون به تدریج تبدیل به یک مشکل جدی میشود و در مراحل نهایی استفاده از دستگاه تنفس مکانیکی چارهی نهایی کار خواهد بود.
مطالعات پزشکی نشان میدهد در افراط عادی با افزایش سن به تدریج توانایی فرد در وارد و خارج کردن هوا به ریهها کم میشود. چون ریهی افراد سالم ظرفیت بالایی دارد، این کاهش توانایی ورود و خروج هوا، مشکل زیادی ایجاد نکرده، منجر به ایجاد علایم نمیشود. در افرادی که مبتلا به بیماریهای مزمن انسدادی ریه هستند، این کاهش توانایی ورود و خروج هوا سریعتر و با شدت بیش تری انجام میشود.
هر چه بیماری انسدادی ریه پیشرفت کند، میزان اکسیژن خون کاهش مییابد و این کاهش اکسیژن خون باعث انقباض مویرگهای خونی داخل ریه میشود.
به طور طبیعی مویرگهای خونی ریه در پاسخ به اکسیژن محیط اطرافشان منقبض و منبسط میشوند. هر جا اکسیژن بیشتری در کیسههای هوایی باشد، این مویرگها منبسط میشوند تا بتوانند خون بیشتری را به محل رسانده، اکسیژن بیشتری وارد خون شود. هر جا که اکسیژن کمتر باشد، این رگها منقبض میشوند.
در پاسخ به کاهش اکسیژن، بدن با مکانیسمهای جبرانی، گلبولهای قرمز بیشتری تولید میکند، این افزایش گلبولهای قرمز تا مراحلی از بیماری برای جبران کمی اکسیژن به فرد کمک میکند، ولی اگر از حدی بیشتر شود، خود ایجاد مشکل میکند؛ زیرا خون غلیظ به راحتی نمیتواند از رگها عبور کند و باعث انسداد تعدادی از رگها میشود.
کاهش اکسیژن خون و افزایش دی اکسید کربن اثرات دیگری نیز روی قسمتهای دیگر بدن، مثل دستگاه اعصاب مرکزی و مغز دارد و مثلاً باعث ایجاد سردرد شده و در خواب نیز اختلال ایجاد میکند. هم چنین تواناییهای فکری را کاهش داده، تحریک پذیری فرد را زیاد میکند.
فرد آسیب دیده در اثر گاز خردل دچار حساسیت مجاری هوایی به مواد خارجی میشود که در نتیجهی تماس با این مواد، مجاری هوایی منقبض میشوند. پس به طور خلاصه، دلیل تنگی نفس شامل موارد زیر میباشد:
- تنگی مجاری هوایی در اثر ضایعات ایجاد شده
- تخریب کیسههای هوایی
- افزایش حساسیت پذیری مجاری هوایی
- انقباض مجاری هوایی
- افزایش ترشح خلط
- غلیظ بودن اخلاط
- غلیظ شدن خون و ...
علت بروز سرفههای مداوم چیست؟
دلایل متعددی برای سرفههای مداوم وجود دارد. اولین دلیل برای این سرفهها، وجود التهاب در مجاری تنفسی است. این التهاب باعث میشود که سلولهای التهابی بدن به منطقه آمده و در جدار مجاری هوایی مستقر شوند: استقرار این سلولهای التهابی در مجاری هوایی خود باعث سرفه میشود. از طرفی این سلولهای التهابی موادی ترشح میکنند که باعث تخریب بافتهای اطراف و پیشرفت بیماری میشود.
دومین دلیل این است که در بیماریهای مزمن انسدادی ریه، سلولهای تولید کننده خلط در مجاری هوایی زیاد میشود، در نتیجه میزان ترشحات در مجاری زیاد شده و باعث ایجاد سرفه میشود.
علاوه بر دو عامل ذکر شده، درجاتی از افزایش حساسیت مجاری هوایی نیز ایجاد میشود که در نتیجه با ورود کوچکترین عامل تحریک کننده به ریه، سرفه ایجاد میشود.
علت بروز درد در قفسهی سینه چیست؟
درد در قفسهی سینه چند علت دارد:
گاهی وقتها به علت تنگی نفس شدید و افزایش فعالیت تنفسی، عضلات قفسهی صدری که عمل دم و بازدم را انجام میدهند، دچار خستگی شدید شده، درد ایجاد میکنند.
غلیظ شدن خلط داخل مجاری نیز باعث میشود که تخلیهی آنها به خوبی انجام نشود و در برخی مجاری انسداد ایجاد کند، تلاش برای خارج کردن این خلطهای غلیظ شده نیز گاهی موجب بروز درد میشود.
از طرفی، گاهی وقتها پردههای پوشانندهی ریهها نیز ملتهب شده و در نتیجه با هر تنفس به علت روی هم کشیده شدن این پردهها درد ایجاد میشود. در مراحل پیشرفتهی بیماری، غلظت خون بالا میرود. این مسأله نیز باعث ایجاد درد در قفسهی سینه میشود. (هم به علت افزایش تنگی نفس و هم به علت بسته شدن رگها.)
کاهش اکسیژن خون باعث میشود که اکسیژن کمتری به بافتهای مختلف برسد در نتیجه خود بافت قلب هم که برای انجام فعالیت عادی خود نیاز به اکسیـژن دارد نیز دچار کمبود اکسـیژن شـده و درد در قفسه سینـه ایجاد میگردد.
چرا دایم از سینه خلط خارج میشود؟
علت وجود خلط دایمی این است که هم تعداد و هم اندازهی سلولهای تولید کنندهی خلط در مجاری تنفسی در اثر وجود التهاب و تحریک موضعی زیاد میشود. در نتیجه میزان ترشح خلط افـزایش مییابد. از طرفی چون مژکهایی که در مجاری هوایی قرار دارند، تخریب شدهاند و فعالیت آنها کم شده است، خروج طبیعی خلاء که در حالت عادی به صورت تدریجی انجام میشود، مختل شده و تجمع خلط به صورت محسوسی ایجاد میشود.
از طرف دیگر، بروز عفونتهای پی در پی تنفسی نیز خود عامل دیگر افزایش ترشح خلط است.
چرا گاهی وقتها در خلط خون دیده میشود؟
در فـرد آسیب دیده از گازهای شیمیایی، هم راههای هوایی و هم رگهای خونی که به این راههای هوایی وارد میشوند، آسیب دیده است. گاهی وقتها وقتی سرفه میکنید، به علت فشاری که به این کیسههای هوایی و عروق وارد میشود، تعدادی از مویرگها در راههای هوایی پاره میشوند. در نتیجه مقداری خون با خلط مخلوط شده و همراه با سرفه خارج میشوند.
آیا خطر ابتلا به سرطان ریه وجود دارد؟
هر چند مطالعات زیادی در مورد سرطان زا بودن گاز خردل بر روی انسان انجام نشده است، ولی با بررسیهای به عمل آمده بر روی سربازانی که در جنگ جهانی اول در معرض گاز خردل قرار گرفتـهاند یا افرادی که در کارخانههای تولید گاز خردل کار میکردهاند، مشخص شده است که احتمال بروز سرطان ریه در این افراد نسبت به افراد عادی بیشتر است.
این سرطان بیشتر در نای و راههای هوایی بزرگ ایجاد میشود.
در جانبازان شیمیایی جنگ تحمیلی، هنوز مطالعهی وسیعی که نشان افزایش احتمال سرطان ریه باشد، انجام نشده است، ولی با تحقیقات فعلی روی جانبازان، میشود گفت که افزایش احتمال سرطان ریه در این بیماران قابل توجه نیست. تحقیقات متعددی که در کارخانههای تولید کنندهی گاز خردل و در مجروحان جنگهای اول و دوم جهانی انجام گرفته، نشان میدهد تماس طولانی مدت با گاز خردل میتواند درصد ابتلا به سرطان ریه را زیاد کند، ولی افزایش درصد ابتلا با یک بار تماس و به مدت کم ثابت نشده است.