هدف اصلی این تحقیق، بررسی وضعیت سلامت بنیاد شهید استان کرمانشاه در سال 1383 می باشد. تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همه گیرشناسی (اپیدمیولوژیک) می باشد و جامعه ی آماری آن شامل کلیه ی کارکنان بنیاد شهید انقلاب اسلامی استان کرمانشاه است که در سال 1383 مشغول خدمت بوده اند. این افراد که 140 نفر بوده اند به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفته اند. ابزار جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه ی scl-25,GHQ28 می باشد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل: توزیع فراوانی و نمودارهای توزیع فراوانی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در مجموع، 66/36 درصد کارکنان به یکی از اختلالات روانی مبتلا بوده اند. از میان آن ها، جسمانی کردن با 57/18 درصد حساسیت بین فردی با 24/16 درصد و اضطراب با 7/13 درصد به ترتیب براساس آزمون Scl-25 بالاترین میزان شیوع را به خود اختصاص داده اند که نمره ی جسمانی کردن و اضطراب زنان بیش تر از مردان و میزان حساسیت بین فردی مردان بیش تر از زنان بوده است و براساس GHQ-28 به ترتیب جسمانی کردن با 64/33 درصد و کنش اجتماعی با 98/29 درصد رایج ترین اختلال بوده است که اختلال جسمانی کردن در زنان بیش از مردان بوده و اختلال در کنش اجتماعی مردان بیش تر از زنان گزارش شده و در اضطراب، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشده است.