هدف از اجرای این پژوهش، بررسی وضعیت اشتغال فرزندان شاهد فارغ التحصیل دوره ی متوسطه و دانشگاهی استان اصفهان طی سال های 1380-1382 می باشد. پژوهش مورد بحث از نوع توصیفی بوده و با روش پیمایشی انجام گرفته است و جامعه ی آماری آن کلیه ی فرزندان شاهد دوره ی متوسطه و دوره های مختلف دانشگاهی استان اصفهان را که طی سال های 1380-1382 در مقاطع مذکور فارغ التحصیل شده اند دربرمی گیرد که از مجموع آنان 409نفر به عنوان حجم نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. اطلاعات موردنیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (شامل: شاخص های آماری، فراوانی و درصد) و آمار استنباطی (شامل: T تک متغیری و 2X) استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که 78/46درصد از فرزندان شاهدِ فارغ التحصیل دوره ی متوسطه و دوره های مختلف دانشگاهی بی کار هستند و در بین شاغلین، بیش ترِ افراد، شغل خود را متناسب با رشته ی تحصیلی شان توصیف نموده اند. یافته های تحقیق هم چنین نشان می دهد که شرایط اشتغال فرزندان شاهد سازمان های دولتی بیش تر فراهم است و سازمان های مذکور در اشتغال آنان فعالیت بیش تری داشته اند. دسته بندی شاغلین بر حسب رشته های تحصیلی نشان داد که فارغ التحصیلان رشته های علوم انسانی نسبت به رشته های دیگر در کاریابی و اشتغال موفق تر بوده اند و توزیع فراوانی شاغلین براساس جنس، گویای آن است که دختران شاهد بیش از پسران به کار اشتغال دارند و در نهایت این که فرزندان غیرشاغل شاهد، مهم ترین علت عدم اشتغال خود را عدم همکاری سازمان ها ذکر می کنند.